حماسه ی تیم ملی فوتبال
صعود قهرمانانه ی تیم ملی فوتبال را به جام جهانی
2014 برزیل به همه ی ایرانیان تبریک و شاد باش میگویم
ایران را پرورانده ساختم تا پناهگاه آزادگان باشد. دیااکو
صعود قهرمانانه ی تیم ملی فوتبال را به جام جهانی
2014 برزیل به همه ی ایرانیان تبریک و شاد باش میگویم
آدمی
بی شمارند آنهایی که نامشان آدم است
ادعایشان آدمیت
کلامشان انسانیت
رفتارشان صمیمیت
…حال…
من دنبال کسی میگردم که
نه آدم باشد
نه انسان
نه رفیق و دوست صمیمی…
تنها صاف باشد و صادق.
پشت سایه اش خنجری نباشد برای دریدن !
هیچ نگوید.
فقط همانی باشد که سایه اش میگوید :
صاف و یک رنگ
اردیبهشت ماه این افسانه افسون شده ی سال های دوربهانه ای شده تا همه بیاد روزهای خوش مدرسه
یادی کنیم از کسانی که از روی مهربانی و عطوفت برما رایحه دل انگیز یاس های سپید آگاهی ودانایی را
ارزانی داشتند.
حال که به بهانه هایی و یا نه به بهایی خم میشویم وبر دستانی بوسه میزنیم که روزی تکیه گاه دستان
لرزانمان بودند .دستانی که الفبای آزادی و آبادانی را برایمان هجی کردند. کسانی که مام وطن را با تمام
عظمتش در ذهن کودکانه وکنجکاومان حای دادند وآموختند به ما که پاسبانی مرز و بوم زیبنده ی
هر آزاده ی آزاد اندیشی ست.
مردان و زنانی که نه در اردیبهشت در برف و بوران و جاده های پر پیچ خم روزگار هم از زندگی . بودن و
ماندن برایمان گفتند.
مردان وزنانی که در باران آمدند و رفتند بی چتر اما نه کسی آمدنشان را به یاد دارد و نه رفتنشان را.
همه ی ماه های سال اردیبهشت نیست بناراین از روی ادب نه به بهانه که به بهای تمام آموخته هایمان خم شویم
وبر دستانی بوسه زنیم که نشانه هاییاز ایام کودکی مان را با خود دارند.
به نام خدای قصه ها
شبی سرد پادشاه به نگهبانی برخورد.
گفت: سردت نیست؟
نگهبان گفت :عادت دارم.
شاه گفت :می گویم برایت لباس گرم بیاورند.
شاه رفت و گفته اش را فراموش کرد...
صبح جنازه نگهبان را پیدا کردند که روی دیوار قصر نوشته بود
((پادشاها: سالها به سرما عادت داشتم .وعده ی لباس گرمت مرا از پای درآورد))