علوم اجتماعی راهنمایی شهرستان قروه

به گزارش مهر، رئيس هيئت کاوش باستان شناسي که اين بناي منحصر به فرد تاريخي را در کاوشهاي خود در برازجان بوشهر کشف کرده است در اين باره گفت: اين محوطه باستاني و بي نظير هم از لحاظ تاريخي واجد ارزشهاي بالايي است و هم يک بناي فوق العاده در هنر معماري ايرانيان است.

علي‌اکبر سرافراز افزود: هميشه وقتي مي خواهند از مالکيت باستاني ايران بر درياي خليج فارس صحبت بکنند از هرودوت و ديگر تاريخ نويسان و يا منابع خارجي استفاده مي کنند در صورتي که همين بنا که يکي از کاخهاي نيمه تمام کوروش است بهترين گواه براي اثبات مديريت ايرانيان بر خليج فارس در هميشه تاريخ است. همچنين ما در اين محوطه باستاني يک لوح تاريخي به خط پارسي باستان در رابطه با کنترل هخامنشيان بر خليج فارس کشف کرديم که بهترين سند در اين باره است.

کاخي که در اين محوطه باستاني توسط تيم کاوش از زير خاک بيرون آورده شده است يکي از بناهاي مهم تاريخي کشور است که به دوران هخامنشي تعلق دارد و جزو کاخهاي زمستاني اين امپراتوري بزرگ محسوب مي شده است.اين کاخ با نام "کاخ چرخاب" در نزديکي شهر برازجان قرار گرفته است.

کاخ برازجان کاخ ناقصي است که هرگز مسکوني نشد و کاوشهاي باستان‌شناسي در آن نشان مي‌دهد ساخت اين کاخ بزرگ به فرمان کوروش کبير بوده و احتمالا با مرگ وي نيز متوقف شده است. بخشي از دروازه شاهي اين کاخ که ناتمام مانده برخلاف تالار اصلي با لعابي از جنس سيليس کف سازي شده است.

به گفته برخي از کارشناسان باستان شناسي جلگه برازجان در دوره هخامنشي اهميت فراوان داشته و علت آن نيز اين بوده که ايران در دوره هخامنشي صاحب نيروي دريايي شد و توانست از راه دريا به تجارت و کشور گشايي بپردازد. علت انتخاب اين جلگه نزديکي آن به خليج فارس و در پي آن تسلط بر راههاي تجاري منطقه و تحت نظر داشتن آبراهه هاي جنوبي از لحاظ سياسي و اقتصادي بوده است. تمامي اين مسائل وسيله برپايي کاخي را در اين منطقه فراهم آورده است.

سرافراز با اظهار تاسف از عدم مراقبت و نگهداري از محوطه اين بناي مهم و بي نظير گفت: اين بنا که از لحاظ ارزشهاي باستانشناسي همسطح با تخت جمشيد و پاسارگاد است و به لحاظ اصول معماري از آنها نيز بهتر است را ما از زير خاک بيرون آورديم ولي متاسفانه هم اکنون به شکلي غريب و ناراحت کننده به حال خود رها شده است و هيچيک از مسئولان سازمان ميراث فرهنگي کشور و استان کمترين توجهي به آن نمي کنند.

رييس هيئت کاوش باستان شناسي با يادآوري نزديکي دريا با اين محوطه باستاني که در يک گودال واقع شده است ، گفت: در هنگام بارندگي اين گودال پر از آب شده و با دريا يکي مي شود و بعد از آن و با توجه به گرماي هوا در منطقه و خشک شدن سريع آب و تابش پر حرارات خورشيد بر آن، سنگهاي بنا دچار آسيب هاي جدي شده است به همين دليل نيز انتظار داريم مسئولان سازمان ميراث فرهنگي دست کم يک محافظ و يا سرپوش بر روي آن نصب کنند تا بيش از پيش دچار آسيب نشود اگر چه هم اکنون و بعد از چند سال از کاوش و و بيرون آمدن از زير خاک آسيبهاي جبران ناپذيري ديده است.